Το γεγονός ότι ο καπιταλισμός δεν εστιάζει στις ανάγκες μας αλλά στο κέρδος, αποδεικνύεται με όλη του τη βιαιότητα σε περιόδους κλιματικής κρίσης, πανδημίας του Covid-19 και κατάρρευσης των κοινωνικοοικονομικών συστημάτων σε όλο τον κόσμο. Αυτοί που επωφελούνται από τον καπιταλισμό πλουτίζουν μέσα από περιόδους καταστροφών. Αλλά με τις συνεχιζόμενες κρίσεις βιώνουμε επίσης μια νέα εποχή εξεγέρσεων από τα κάτω.
Η αντίσταση στον πόλεμο στην Ουκρανία, οι διαμαρτυρίες στο Σουδάν κατά της στρατιωτικής κυριαρχίας ή η κοινωνική εξέγερση στη Χιλή είναι μερικά παραδείγματα που όχι μόνο μας δείχνουν τις δυνατότητες οργάνωσης και συλλογικού αγώνα. Επισημαίνουν επίσης πόσο σημαντικό είναι για τα κοινωνικά κινήματα να μαθαίνουν το ένα από το άλλο και να αλληλοϋποστηρίζονται σε αυτούς τους καιρούς. Όχι μόνο έξω από τα τείχη αλλά και πίσω από αυτά.
Από το ξέσπασμα της πανδημίας Covid-19, έχουμε δει σκληρούς αγώνες ενάντια στη φυλάκιση, υπενθυμίζοντάς μας ότι οι έγκλειστοι είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο όταν όλα καταρρέουν. Οι αποδράσεις από τις φυλακές της Βραζιλίας και της Ιταλίας, οι φυλακισμένοι που έβαλαν φωτιά σε μια φυλακή στην Ταϊλάνδη και οι συνεχιζόμενες απεργίες πείνας όπως αυτές που βλέπουμε στην Ελλάδα ή στα πολωνικά στρατόπεδα κράτησης προσφύγων είναι παραδείγματα του θάρρους που δείχνουν οι άνθρωποι στις φυλακές για να σπάσουν τα τείχη.
Σε όλους αυτούς τους αγώνες, οι αναρχικές ιδέες και αξίες αποτελούν το καύσιμο για τη συλλογική αντίσταση. Όπως είναι αναμενόμενο, η καταστολή κατά των αναρχικών αυξάνεται και η αλληλεγγύη χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. Το καπιταλιστικό σύστημα κυριαρχίας μπορεί να λειτουργήσει λόγω της συνεχιζόμενης απομόνωσης μεταξύ των ανθρώπων, του ατελείωτου ανταγωνισμού και της παράβλεψης των πραγματικών μας αναγκών και επιθυμιών. Χρειαζόμαστε αλληλεγγύη μέσα στις φιλίες μας, στη δουλειά, στη γειτονιά, στις κοινότητές μας. Αυτοί που βρίσκονται έξω και αυτοί που βρίσκονται μέσα στους τοίχους τους.
Ας αποδράσουμε μαζί! Για αυτό καλούμε άλλη μια φορά για τη Διεθνή Εβδομάδα Αλληλεγγύης με τους Αναρχικούς Κρατούμενους. Πραγματοποιήστε κάποιες δράσεις αλληλεγγύης! Γράψτε επιστολές, οργανώστε ομιλίες ή προβολές ταινιών, κάντε τους συντρόφους μας ορατούς στους δρόμους με μια ρίψη πανό ή ένα γκράφιτι και αφήστε τους να δείξουν ότι βρίσκονται στις καρδιές μας και ότι αγωνιζόμαστε μαζί.
Ας θυμηθούμε εκείνους που αγωνίστηκαν ενάντια σε αυτή την αδικία και πλήρωσαν με τη ζωή τους.
Κανείς δεν είναι ελεύθερος, μέχρι όλοι να είναι ελεύθεροι!